ตัวอย่างข้อความบรรยายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตนเอง

สวัสดีค่ะท่านผู้ฟัง ฉันยังจำวันนั้นได้ดี แม้จะผ่านมาเนิ่นนานแล้วก็ตาม วันที่ฉันรู้สึกว่าในโลกแห่งความฝัน และวันที่เป็นจริง เรื่องราวทุกสิ่งต่างกันมากมาย ความทรงจำนับจากวันนั้นยังคงแจ่มชัด อยู่ในหัวใจของฉันเสมอและตลอดไป

วันนั้นฉันต้องตื่นนอนแต่เช้าเพื่อจะรีบเดินทางจากบ้านมาที่มหาวิทยาลัย เพียงเพื่อจะถูกต้อนให้เข้าแถว จับมัดผมจุก แต่งหน้าให้เลอะเทอะ เอาป้ายข้อความตลกๆมาแขวนคอ ลอดซุ้มเตี้ยๆที่ต้องใช้การคลานเป็นหลัก “ฉันคิดผิดหรือเปล่า”ที่มางานรับน้องใหม่ครั้งนี้ เด็กเรียนอย่างฉันไม่เคยเห็นด้วยเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการว้ากน้องซึ่งฉันเห็นว่ามันช่างไม่มีประโยชน์อะไรเอาเสียเลย นอกจากเพิ่มความเบื่อหน่ายและอาจถึงขั้นโกรธแค้น ระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องได้อีกด้วย ฉันผ่านจุดรับน้องแต่ละจุดอย่างซังกะตาย ทำทุกอย่างที่เขาให้ทำด้วยใจที่ขัดแย้งว่า เฮ้อ! ไร้สาระ

กว่าทุกซุ้มจะจัดการรับน้องช่วงกลางวันเสร็จ พระอาทิตย์ก็เริ่มหรุบแสงลง พวกเรามีเวลาเพียงแค่ชั่วโมงเศษเพื่อจัดการกับร่องรอยต่างๆ ที่ผ่านมาตลอดทั้งวัน เวลาทุ่มตรงพวกเราไปพร้อมกันที่สนาม ที่นั่นมีบุฟเฟต์เล็กๆ ยังไม่มีอะไรดีขึ้นในเรื่องความรู้สึกของฉันที่มีต่อรุ่นพี่

รุ่นพี่มีการแสดงมาให้สนุกสนานร่วมกัน รวมถึงเกมต่างๆ จนเวลาผ่านไปประมาณสี่ทุ่มเราก็แยกย้ายกันเข้านอน ด้วยความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าที่สะสมมาตลอดทั้งวัน

มาตกใจตื่นอีกที่เมื่อมีผ้ามาผูกตา มีเสียงอ่อนโยนกระซิบว่า “พี่มารับไปผูกข้อมือรับขวัญ ไม่ต้องตกใจนะจ๊ะ เดี๋ยวพี่จะพาไปเอง” ทุกคนถูกรุ่นพี่จูงมือพาไปที่ไหนสักแห่งโดยที่ยังมีผ้าปิดตาอยู่อย่างนั้น เมื่อถึงที่รับขวัญ รุ่นพี่บอกให้พวกเรานั่งลงจับมือกันเป็นวงกลม

ฉันได้ยินเสียงดังกระหึ่มกึกก้องไปทั่วบริเวณนั้น พร้อมๆกันกับที่มีมือน้อยๆค่อยๆบรรจงแก้ผ้าปิดตาออก ฉันหันไปมองรอบๆตัว มีรุ่นพี่รายล้อมพร้อมแสงเทียนพร่างพรางสว่างไสว พวกเรารุ่นน้องวงด้านในถูกทยอยเปิดตาออกทีละคนจนครบวง

ถ้าเธอเหนื่อยนัก